Internal Medicine

Nadciśnienie płucne - jakie to niebezpieczne?

Wprowadzenie: co to jest nadciśnienie płucne?

Kiedy mówi się o nadciśnieniu płucnym, chodzi w rzeczywistości o wysokie ciśnienie krwi, które występuje tylko w płucach.
Podobnie jak w przypadku normalnego wysokiego ciśnienia krwi (gdy ciśnienie krwi w całym krążeniu ciała wzrasta), następuje zmiana ciśnienia krwi z wielu przyczyn. Wpływa to negatywnie na oddychanie, a także na serce - zwłaszcza na prawą połowę serca.

Ogólnie rzecz biorąc, nadciśnienie płucne jest rzadką chorobą.

Jakie są przyczyny nadciśnienia płucnego?

Istnieje wiele przyczyn nadciśnienia płucnego.
Częstotliwość występowania tych przyczyn zależy przede wszystkim od wieku danej osoby.

W starszym wieku przyczyną nadciśnienia płucnego jest zwykle osłabienie lewej połowy serca.
W rezultacie serce nie może już dobrze pompować krwi do organizmu, powodując jej cofanie się do płuc.
Powoduje to quasi-przekrwienie krwi, które powoduje wysokie ciśnienie krwi w płucach.

Wiele chorób tkanki płucnej, takich jak POChP (przewlekła obturacyjna choroba płuc), może również powodować nadciśnienie płucne.
Zmiany w tkance wpływają również na naczynia w płucach, co może prowadzić do nadciśnienia płucnego.

U młodszych osób nadciśnienie płucne często ma podłoże genetyczne.
Więc predyspozycje do tego można odziedziczyć.
Wynika to z różnych mutacji w niektórych genach, które regulują odporność w naczyniach płucnych.
Deregulacja spowodowana mutacją może prowadzić do podwyższenia ciśnienia krwi w płucach.

Osoby urodzone z wadą serca są również bardziej narażone na rozwój nadciśnienia płucnego.
Wynika to ze zmienionych warunków przepływu krwi, które mogą prowadzić do przeciążenia zarówno lewej, jak i prawej połowy serca.
Krew gromadzi się w płucach i pojawia się nadciśnienie płucne.
Małe skrzepy krwi, które gromadzą się w naczyniach płucnych, mogą również powodować nadciśnienie płucne.

Tak leczy się nadciśnienie płucne

Leczenie nadciśnienia płucnego początkowo zależy od tego, czy istnieje choroba podstawowa, którą można leczyć.
Jeśli na przykład niewydolność serca lub choroba tkanki płucnej są wyzwalaczem nadciśnienia płucnego, choroby te należy najpierw leczyć przed rozpoczęciem specjalnego leczenia.
Leczenie farmakologiczne nadciśnienia płucnego polega na połączeniu leków, które rozszerzają naczynia krwionośne w płucach i zmniejszają niewielkie stany zapalne w płucach.
Ponadto można stosować tabletki wodne, aby zminimalizować zatrzymywanie wody.

Terapię tlenową można również zastosować, jeśli wysycenie tlenem u osób dotkniętych chorobą spadnie poniżej 90% (Zobacz też: zmniejszone nasycenie tlenem).
Nadciśnienie płucne jest często związane z niedoborem żelaza, dlatego wlew żelaza może pomóc.

Istnieją również specjalne programy rehabilitacji sportowej, które mają na celu poprawę wydolności fizycznej.
Ponadto dotknięci palacze powinni rzucić palenie; zmniejszenie masy ciała u osób z nadwagą również może złagodzić objawy.

Operacje są jedyną terapią leczniczą (leczniczą).
Jeśli przyczyną nadciśnienia płucnego są małe skrzepy krwi, można je usunąć chirurgicznie.
W postaci dziedzicznej lub idiopatycznej przeszczep serca i płuca jest często jedyną szansą na wyzdrowienie.

Te leki są używane

Specjalne leki przeciw nadciśnieniu płucnemu charakteryzują się działaniem rozszerzającym naczynia krwionośne.
Jeśli wynik testu wazoreaktywności jest pozytywny, nadciśnienie płucne zmniejsza się szczególnie silnie po podaniu tlenku azotu (NO).
Ponieważ test wazoreaktywności sprawdza, czy tlenek azotu prowadzi do rozszerzenia naczyń krwionośnych do sukcesu.
W takim przypadku można zastosować blokery kanału wapniowego, takie jak amiodaron.

Inne leki działają bezpośrednio na ściany naczyń, np. Antagoniści receptora endoteliny (ambrisentan, bosentan, macitentan).
Inhibitory PDE-5, takie jak syldenafil i lek riocyguat, mają działanie rozszerzające naczynia krwionośne poprzez zakłócanie metabolizmu tlenku azotu.

Takie jest rokowanie w nadciśnieniu płucnym

Nadciśnienie płucne to choroba, którą można wyleczyć tylko w nielicznych przypadkach.
Dlatego większość osób dotkniętych chorobą utrzymuje chorobę przez całe życie.

Jedyną szansą na wyleczenie jest nadciśnienie płucne spowodowane zakrzepami krwi.
Można je usunąć podczas operacji, która trwa od 8 do 10 godzin, tak że nadciśnienie płucne nie jest już później wykrywalne.
W przypadku innych postaci nadciśnienia płucnego rokowanie zwykle zależy od choroby podstawowej (często choroby serca, w tym choroby tkanki płucnej).

O oczekiwanej długości życia z chorobą wieńcową możesz przeczytać w naszym artykule: Oczekiwana długość życia z chorobą wieńcową

Które wartości są normalne, a które nieprawidłowe?

W nadciśnieniu płucnym można zmierzyć wiele różnych wartości.
W cewniku sercowym najważniejsze jest ciśnienie w krążeniu płucnym.
Jeśli jest to średnio powyżej 25 mmHg, mówi się o nadciśnieniu płucnym.

Pewną rolę odgrywa również nasycenie krwi tlenem.
Zwykle jest to ponad 95%.
Poniżej 90% zdecydowanie występuje zaburzenie utlenowania (wzbogacenie krwi tlenem), co może świadczyć o wysokim ciśnieniu w płucach.

Aby zidentyfikować uszkodzenie serca, we krwi mierzy się wartość NT-proBNP.
Są to hormony peptydowe, które są uwalniane, gdy lewa komora jest zbyt mocno rozciągnięta.
Wartość NT-proBNP u osób zdrowych wynosi poniżej 100 pg / ml, au chorych może szybko znacznie przekroczyć 1000 pg / ml, nierzadko nawet powyżej 10 000 pg / ml.

Wartość saturacji tlenem u chorych

Nasycenie tlenem wskazuje, jak dobrze krew jest wzbogacona tlenem.
U osób zdrowych wartość ta wynosi ponad 95%.
U osób z nadciśnieniem płucnym wartość ta może również przekraczać 95% w spoczynku, ale często spada poniżej 90% w testach wysiłkowych, takich jak test 6-minutowego marszu.
Jeśli wysycenie tlenem często spada poniżej 90% nawet w spoczynku, należy rozważyć długoterminową tlenoterapię.

Na podstawie tych objawów można rozpoznać nadciśnienie płucne

Objawy nadciśnienia płucnego są różnorodne i skrajnie niespecyficzne, dlatego często chorobę rozpoznaje się bardzo późno.
Zwykle pierwsze oznaki to zmniejszona sprężystość i wydajność.
Dotyczy to w szczególności wysiłku fizycznego, takiego jak sport lub wchodzenie po schodach.
Ale także przenoszenie ciężkich ładunków jest często trudne dla osób dotkniętych chorobą.
Ponadto często występuje zwiększone zmęczenie.

W zaawansowanych stadiach choroby występuje duszność przy niewielkim wysiłku fizycznym lub nawet podczas odpoczynku.
Dodatkowo serce jest uszkadzane przez podwyższone ciśnienie krwi w płucach, dlatego krew wraca do organizmu.
W rezultacie woda gromadzi się na przykład na kostkach i podudziach.

Zaburzenia sercowo-naczyniowe, takie jak zawroty głowy i omdlenia, mogą być również wywołane uszkodzeniem serca.
Zmniejszona zdolność płuc do transportu tlenu do krwi może również prowadzić do tak zwanej sinicy.
Jest to niedobór tlenu w tkance, który może powodować, na przykład, sinienie ust lub palców.

Przebieg choroby i następstwa nadciśnienia płucnego

Na początku choroby zwykle w krążeniu płucnym występuje nieznaczne podwyższenie ciśnienia krwi.
Z powodu tego podwyższonego ciśnienia krwi prawa połowa serca musi zapewniać większą zdolność pompowania.
Zwykle najpierw trenuje mięśnie serca, pogrubiają się i stają się silniejsze.
Efekt jest porównywalny z mięśniem trenowanym przez trening siłowy.

Z biegiem czasu jednak nadciśnienie płucne nasila się, więc serce musi pracować coraz lepiej.
W pewnym momencie nawet wytrenowane mięśnie serca nie mogą już generować niezbędnej siły, krew nie może już być całkowicie transportowana z serca do płuc.
Rezultatem jest zastój krwi w prawej połowie serca, powiększenie prawej komory i prawego przedsionka.
Zmiana w budowie serca prowadzi do arytmii serca.
Ponadto w organizmie dochodzi do tworzenia kopii zapasowych krwi, co prowadzi do zwiększonego zatrzymywania wody.

Chociaż objawy, takie jak duszność i zawroty głowy, pojawiają się początkowo tylko przy dużym wysiłku fizycznym, z czasem stają się częstsze.
Ze względu na zwiększony stres serce jest coraz mniej zdolne do generowania dodatkowej mocy pompowania wymaganej podczas aktywności fizycznej.

Jaki sport możesz uprawiać z nadciśnieniem płucnym?

W przypadku nadciśnienia płucnego szczególnie polecane są sporty wytrzymałościowe.

Obejmuje to na przykład jazdę na rowerze i jogging.
Nordic walking i regularne spacery to także odpowiednie sporty.
To, czy ktoś powinien pływać z nadciśnieniem płucnym, zależy od ciężkości choroby, ponieważ woda wywiera również nacisk na klatkę piersiową z zewnątrz.

Sporty wymagające krótkotrwałego dużego wysiłku są raczej nieodpowiednie.
Dlatego należy unikać sportów siłowych, takich jak podnoszenie ciężarów.

Więcej informacji na temat ogólnego wpływu ćwiczeń na nadciśnienie można znaleźć w naszym artykule: Wysokie ciśnienie krwi i ćwiczenia - co należy wziąć pod uwagę?

Tak wygląda schyłkowe nadciśnienie płucne

Końcowe stadium nadciśnienia płucnego charakteryzuje się przede wszystkim prawokomorową niewydolnością serca, czyli osłabieniem prawej połowy serca.
Prawa połowa serca musi stale pompować ciśnienie krwi w płucach.
Jeśli jednak serce nie może już dłużej wywierać niezbędnego nacisku, prawa komora i prawy przedsionek serca ulegają powiększeniu.

Rozwijają się arytmie serca, które często powodują omdlenia i zawroty głowy.
Gromadzenie się krwi w prawym sercu prowadzi do zwiększonego zatrzymywania wody, zwłaszcza w nogach.

Ponadto duszność staje się zauważalna nawet przy najmniejszym wysiłku fizycznym lub podczas odpoczynku.

W poniższym artykule możesz przeczytać, jak najlepiej leczyć zatrzymywanie wody w nogach, tak zwany obrzęk: Należy to zrobić z wodą w nogach

Jaka jest oczekiwana długość życia z nadciśnieniem płucnym?

Oczekiwana długość życia z nadciśnieniem płucnym jest silnie uzależniona od choroby leżącej u podstaw podwyższonego ciśnienia krwi.

Jeśli podstawowa choroba jest łatwa do wyleczenia (np. Nadciśnienie płucne, które jest wywoływane przez wiele małych skrzepów krwi), oczekiwana długość życia jest bardzo dobra.
Osoby z nadciśnieniem płucnym z powodu wrodzonej choroby serca lub nabytego osłabienia lewego serca zwykle przeżywają długo.

Jeśli jednak jest to dziedziczna lub idiopatyczna postać nadciśnienia płucnego, oczekiwana długość życia w momencie rozpoznania jest bardzo ograniczona.
Zakłada się tylko około 70-80% przeżycia w ciągu 3 lat.

Co wpływa na długość życia?

Oczekiwana długość życia zależy przede wszystkim od tego, jak poważnie serce jest uszkadzane przez nadciśnienie płucne.
Zwykle prawa połowa serca potrzebuje dużo czasu, aby zwalczyć wysokie ciśnienie krwi.
W pewnym momencie jednak serce się dekompensuje, wtedy nie jest już w stanie pompować pod wysokim ciśnieniem iw bardzo krótkim czasie dochodzi do ogromnego zalegania krwi w krążeniu organizmu.
Często towarzyszą temu ciężkie zaburzenia rytmu serca, które mogą prowadzić do nagłej śmierci.

Terapia przy tak ostrym pogorszeniu prawego serca polega na silnym leczeniu moczopędnym, podczas którego z układu krążenia wydalane jest dużo płynu w postaci tabletek lub wlewów z mocną wodą.

W jaki sposób lekarz diagnozuje nadmierne ciśnienie w płucach?

Rozpoznanie nadciśnienia płucnego zwykle stawia się bardzo późno, tj. Gdy choroba jest już zaawansowana.
Powodem tego jest rzadkość choroby, dlatego osoby dotknięte chorobą są często badane pod kątem choroby dopiero po kilku miesiącach lub latach.
Jeśli wystąpią objawy, zwykle najpierw wykonuje się USG serca.
Można zauważyć powiększenie prawej połowy serca i zmianę warunków przepływu krwi.

Ostateczna diagnoza jest dokonywana za pomocą cewnika sercowego.
Drut jest zwykle popychany od szyi do serca.
Można tam zmierzyć ciśnienie krwi, a tym samym określić podwyższone ciśnienie w krążeniu płucnym.

Dalsza informacja

Więcej informacji można znaleźć w następujących artykułach: