Dziecięce porażenie mózgowe

Synonimy w najszerszym znaczeniu

Termin „dziecięce porażenie mózgowe” pochodzi z łaciny i oznacza coś w rodzaju „paraliżu mózgu”, często jest skracane do ICP.

definicja

Mózgowe porażenie dziecięce należy do grupy zaburzeń ruchowych i jest chorobą powodującą uszkodzenia mózgu we wczesnym dzieciństwie. Zwykle objawia się zaburzeniami układu mięśniowego i nerwowego, ale może to również dotyczyć innych układów mózgu. Na przykład język, myślenie lub słuch mogą być upośledzone. Jednak nacisk kładziony jest bardziej na zaburzenia ruchowe i niekoniecznie możliwe upośledzenie inteligencji. W przypadku lekkich kształtów można je nawet pominąć lub pominąć. W zależności od powagi przypadku, do zwykłej szkoły można uczęszczać bez szczególnej integracji.

MRI mózgu w dziecięcym porażeniu mózgowym

Rezonans magnetyczny (MRI) mózgu jest częścią typowego spektrum diagnostycznego dziecięcego porażenia mózgowego. Dzięki tej formie obrazowania można wykazać zaburzenia krążenia w mózgu, takie jak krwawienia lub sytuacje niedoboru tlenu. Choroba może również prowadzić do powiększenia komór płynu mózgowo-rdzeniowego, co jest wyraźnie widoczne w badaniu MRI.

Za pomocą specjalnych form tomografii rezonansu magnetycznego można rozróżnić uszkodzone i funkcjonalne komórki nerwowe, ośrodki i ścieżki nerwowe.

Jednoznacznej diagnozy nie można jednak postawić na podstawie badania MRI, służy ono raczej wykluczeniu innych możliwych przyczyn i może potwierdzić podejrzenie dziecięcego porażenia mózgowego.

przyczyny

Istnieje wiele różnych przyczyn dziecięcego porażenia mózgowego. Często nie jest możliwe dokładne wyjaśnienie, dlaczego mózg został uszkodzony.

Przyczyny to:

• Krwotok mózgowy, przyjdź szczególnie o Wcześniakiem z przodu
• Brak tlenu, na przykład podczas skomplikowanego porodu
• Choroba zakaźna matka w okresie ciąża
  Przeczytaj o tym: Infekcje w ciąży
• Nadużywanie substancji podczas ciąży
• zatrucie z leków lub tlenku węgla
• Wady rozwojowe łożyska
• Zaburzenia metaboliczne
• Poważny uraz mózgu
• Choroby dziedziczne
• Nieprawidłowości chromosomalne
• Zapalenie opon mózgowych lub mózg przez bakterie lub wirusy

Diagnoza

Przede wszystkim każde badanie powinno być poprzedzone dokładnym wywiadem. Twój lekarz zada pytania dotyczące przebiegu porodu i ciąży. Ważne jest, aby zgłosić to, co zauważyłeś w swoim dziecku. Na przykład can Zachowanie związane z piciem, obojętność i Niepokój Przedstaw dowody choroby.
Po tym następuje fizyczne badanie dziecka. To będzie denerwować i Mięśnie przetestowane, a Pozycja nóg, ramion i tułowia szanowany. Postawić również diagnozę „dziecięce porażenie mózgowe” krew, mocz i Woda nerwowa (Nakłucie lędźwiowe) zbadane. Ponadto a zdjęcie rentgenowskie zrobić to Fale mózgowe być mierzone, a próba Zostanie pobrana biopsja mięśnia oraz zbadane oczy i uszy.
Jednak co najważniejsze, badanie mózgu za pomocą pliku MRI. U niemowląt można też Ultradźwiękowy przez Fontanel być zrobione. Ciemiączko to punkt na czaszce, który jeszcze nie urósł razem u niemowląt i dzięki temu zapewnia dobry widok czaszki za pomocą ultradźwięków. To dochodzenie jest zakończone bezbolesny.

ZA Diagnostyka metaboliczna i Analiza chromosomów być zrobione.

częstotliwość

W literaturze częstotliwość nazywa się 0,02% do 0,2% określony.

Częstotliwość wzrosła z biegiem lat. Są ku temu dwa różne powody. Po pierwsze, ICP coraz częściej przeżywają, a po drugie, wzrasta odsetek przedwczesnych urodzeń. Im wcześniej dziecko się urodzi, tym bardziej jest podatne na choroby, takie jak krwotok mózgowy.

Długość życia

Oczekiwana długość życia zależy w dużej mierze od rozległości i rodzaju mózgowego porażenia dziecięcego. Większość dzieci (ponad 90%) osiąga dorosłość. Dzieci z jedynie niewielkimi niepełnosprawnościami zwykle osiągają normalny wiek i, w najlepszym przypadku, mogą prowadzić prawie normalne życie z niewielkimi niepełnosprawnościami fizycznymi.

Przy bardzo ciężkich postaciach choroby, które skutkują ciężkim kalectwem, można spodziewać się znacznego skrócenia oczekiwanej długości życia - często umierają one w wyniku zapalenia płuc. Dzieci, które są całkowicie ograniczone w ruchu i muszą być karmione sztucznie, zwykle nie osiągają wieku dziesięciu lat.

Objawy

Mózg jest ośrodkiem kontroli ciała. Kontroluje wszystkie zmysły w ciele i przetwarza informacje. Jeśli część mózgu zostanie zniszczona, mózg nie może już wydawać różnych poleceń, a ciało nie może ich już wykonywać.

Objawy dziecięcego porażenia mózgowego mogą być bardzo zróżnicowane, od ciężkich do ledwo zauważalnych objawów.

Jest to między innymi związane z przyczyną i lokalizacją uszkodzenia mózgu w mózgowym porażeniu dziecięcym. Na przykład im większe krwawienie, tym poważniejsze objawy. Jednak nawet niewielka ilość krwawienia może mieć poważne skutki, jeśli wystąpi w ważnym miejscu w mózgu. Najczęstsze zaburzenia układu mięśniowo-szkieletowego. Dzieci dotknięte chorobą mają trudności z kontrolowaniem mięśni, pojawiają się skurcze i zwiększone napięcie mięśni (spastyczność). Szczególną postacią tego jest tak zwana tetraspastyczność.

Często u noworodka nic nie jest zauważane. Podczas podnoszenia możesz początkowo odczuwać słabą sztywność ciała. W medycynie jest to znane jako „wiotkie niemowlę” i może być pierwszą oznaką dziecięcego porażenia mózgowego. Często jednak dziecięce porażenie mózgowe nie jest zauważane, dopóki maluchy nie zaczną się obracać, czołgać lub biegać i nie będą miały z tym trudności. Wynika to z niskiego lub wysokiego napięcia mięśniowego. Dzieci mają słabą siłę i kontrolę nad mięśniami, przez co nie potrafią dobrze koordynować sekwencji ruchów.

Istnieją różne formy anomalii ruchu. Należą do nich na przykład:

• Hemiplegia: dzieci mogą normalnie poruszać tylko prawą lub lewą połową ciała; druga połowa jest wiotka lub ma zbyt silne napięcie mięśniowe

• Diplegia: dzieci dobrze poruszają górną połową ciała, dolna połowa ma trudności

• Tetraplegia: dzieci prawie nie mogą poruszać ciałem i często są również upośledzone umysłowo, ale mogą również mieć normalne IQ.

W przypadku nieprawidłowego ruchu mięśni często można zaobserwować, że biodra i ramiona dziecka są skierowane do wewnątrz i zgięte, stopy są obrócone w tzw. Pozycji końskiej, a kręgosłup jest skrzywiony.

Mogą również wystąpić następujące objawy:

• Drżenie mięśni
• padaczka
• Zaburzenia mowy
• Upośledzenie umysłowe
• Grymas
• Upośledzenie słuchu
• Mrużyć np. oczy
• Niski wzrost

Widać więc wszystko, co nie ma miejsca w kontekście normalnego wczesnego rozwoju dziecka.

Podobnie jak ograniczenia w mobilności, mogą wystąpić problemy z inteligencją. Jednak nie jest to w żadnym wypadku obowiązkowe, a dzieci dotknięte chorobą mogą dorastać bez żadnych deficytów umysłowych lub poznawczych, jeśli odpowiednie obszary mózgu nie są uszkodzone. W takim przypadku można osiągnąć ten sam poziom inteligencji, co w przypadku zdrowych rówieśników. Ze względu na szeroki zakres przyczyn i zmienność dotkniętych obszarów mózgu, ciężkość, a tym samym objawy, mogą się znacznie różnić.

terapia

Istnieją konserwatywne i operacyjne metody leczenia dziecięcego porażenia mózgowego. Jednak nie ma lekarstwa na tę chorobę; objawy można tylko złagodzić.

Terapie zachowawcze obejmują:

• Fizjoterapia: Dzięki codziennym ćwiczeniom można rozluźnić napięte mięśnie i poprawić ruchy mięśni.

• Terapia zajęciowa: praktykuje się codzienne czynności.

• Leki: ICP zawiera środki uspokajające (Leki psychotropowe) i przeciwskurczowe.

• Terapia żywieniowa i logopedyczna

• Leczenie ortopedyczne: Istnieją specjalne szyny i pomoce do chodzenia dla dzieci z widocznymi anomaliami stóp lub nóg.

Przed rozważeniem środka operacyjnego należy wypróbować wszystkie konserwatywne środki, ponieważ każda operacja wiąże się z ryzykiem.

Środki operacyjne obejmują:

• Chirurgia kości: Tutaj już zgięte kości są operowane poprzez ich złamanie i przywrócenie do normalnej pozycji

• Operacja na ścięgnach: Ścięgna, takie jak ścięgno Achillesa, są wydłużane, aby zmniejszyć napięcie mięśni. W celu zmniejszenia napięcia można również przenieść mięśnie

• Zabieg chirurgiczny na nerwach lub mięśniach, które są stale pod napięciem, może powodować silny ból. Jeśli leczenie zachowawcze zakończy się niepowodzeniem, można przeciąć nerwy mięśniowe. Wtedy mięsień wiotczeje, ból ustępuje, ale mięsień nie jest już w stanie się poruszać.

• Chirurgia stawów: Jeśli stawy są bardzo niestabilne, można je usztywnić.

• Instalacja pompy leków: polega na zainstalowaniu pompy z lekami w pobliżu rdzenia kręgowego. Leki działają hamująco na rdzeń kręgowy, zmniejszając w ten sposób napięcie w mięśniach, ponieważ sygnały z mózgu nie mogą już przechodzić przez rdzeń kręgowy do mięśni.

Mózgowe porażenie dziecięce jest jedną z chorób, na które obecnie nie ma lekarstwa. Leczenie łagodzące objawy może jednak przywrócić znaczną część jakości życia, w zależności od ciężkości choroby.

Przeczytaj więcej na ten temat: Jakie są możliwości rozwiązania spastyczności?

fizykoterapia

Niezbędne jest leczenie fizjoterapeutyczne pacjenta. Przede wszystkim stosuje się metody według Bobatha i Vojty, które mają na celu ponowne udostępnienie normalnych sekwencji ruchowych osobom dotkniętym chorobą.
Dzięki metodzie leczenia według Bobatha dla każdego pacjenta opracowywana jest indywidualna koncepcja leczenia, w ramach której należy promować normalne wzorce ruchowe i tłumić nieprawidłowe wzorce ruchowe. Podstawą terapii jest założenie, że mózg można przebudować za pomocą powtarzalnych czynności, tak aby zdrowe obszary mózgu mogły przejąć funkcje chorych obszarów.
W terapii Vojty terapeuta w ukierunkowany sposób ustawia bodźce mechaniczne, co powinno prowadzić do wyzwolenia kompleksu ruchowego. Powinno to ponownie umożliwić dostęp do sekwencji ruchowych, które w zasadzie zachodzą automatycznie / odruchowo u osób zdrowych. Na przykład osoby dotknięte chorobą mogą ponownie usiąść.

Ważne jest, aby w zabiegi fizjoterapeutyczne włączać rodziców lub inne osoby kontaktowe, tak aby terapia odbywała się nie tylko w sesji terapeutycznej fizjoterapeuty, ale była prowadzona codziennie przez cały dzień.

Terapia zajęciowa

Terapia zajęciowa służy przede wszystkim do uczenia się czynności, które są istotne w życiu codziennym i umożliwiają osobom dotkniętym chorobą promowanie ich niezależności i większe uczestnictwo w życiu. Leczenie powinno podnosić jakość życia.
Do zastosowań terapii zajęciowej należy np. Stosowanie specjalnych pomocy do pisania lub innych technik pomocniczych wspomagających codzienne życie, ponieważ u pacjentów z mózgowym porażeniem dziecięcym często dochodzi do znacznego upośledzenia zdolności motorycznych rąk.

Terapia mowy

W większości przypadków wymagana jest terapia mowy. Zwykle osoby dotknięte chorobą mają ograniczenia językowe, ponieważ choroba wpływa również na mięśnie odpowiedzialne za produkcję języka. Osoby chore są wtedy często trudne do zrozumienia bez niepełnosprawności intelektualnej.
Wytwarzanie mowy można ulepszyć dzięki terapii mowy, a komunikacja z otoczeniem może być łatwiejsza.

Ponadto logopedia sprzyja przyjmowaniu pokarmu, ponieważ choroba zwykle wiąże się z trudnościami w połykaniu.

kierunek

Przebieg w dużej mierze zależy od formy i ciężkości oraz czasu rozpoznania i leczenia mózgowego porażenia dziecięcego. Im wcześniej choroba jest leczona, tym szybciej funkcje uszkodzonych komórek nerwowych mogą przejąć inne zdrowe komórki mózgowe.

Ponad 90 procent dotkniętych nią dzieci osiąga dorosłość z chorobą. Większość ludzi może chodzić do normalnej szkoły.

Rozwój układu mięśniowo-szkieletowego jest często ograniczony i wymaga użycia kul lub tym podobnych. wymagany. Im szybciej można się nauczyć nowych ruchów, tym lepsze wydaje się rokowanie.