Zgaga

definicja

Termin „refluksowe zapalenie przełyku” opisuje zapalenie dolnej części przełyku spowodowane kontaktem błony śluzowej przełyku z kwasem żołądkowym. Przyczyny, stadia, przebieg i konsekwencje tej choroby mogą być liczne. Ogólnie rzecz biorąc, dolegliwości te są bardzo powszechnym problemem, ponieważ do 20% populacji zachodniej cierpi na związane z kwasem dolegliwości śluzówki żołądka i przełyku.

Błony śluzowe górnego odcinka przewodu pokarmowego podlegają zrównoważonej relacji między kwasem używanym do trawienia a czynnikami ochronnymi, takimi jak ślina, warstwa śluzu i powolne ruchy mięśni. Jeśli związek ten zostanie zakłócony przez jedną z wielu przyczyn na korzyść kwasu, może to prowadzić do nawracającej zgagi, refluksowego zapalenia przełyku, aw dalszej perspektywie do przewlekłych chorób refluksowych i uszkodzenia błon śluzowych.

przyczyny

Przyczyną refluksowego zapalenia przełyku jest nadmiar kwasu żołądkowego na błonach śluzowych przełyku. Kwas atakuje błony śluzowe, początkowo może powodować zgagę, później także podrażnienia, stany zapalne, owrzodzenia oraz długotrwałe zmiany i uszkodzenia struktur komórkowych błony śluzowej.

W większości przypadków przyczyną silnego nadmiaru kwasu jest połączenie kilku czynników. Ważnym czynnikiem jest rozluźnienie mięśnia zwieracza na przejściu z przełyku do żołądka. Zwykle zapobiega to przedostawaniu się kwasu do przełyku, ale u wielu osób może on zwisać z nieznanego powodu. Ważną rolę odgrywają również nawyki żywieniowe i styl życia. Sprawiają, że refluksowe zapalenie przełyku staje się coraz większym problemem, szczególnie w świecie zachodnim. Żywność o wysokiej zawartości tłuszczu, alkohol, nikotyna, kawa, otyłość, brak ruchu i stres to główne przyczyny refluksowego zapalenia przełyku.

Istnieje mniejsze prawdopodobieństwo, że przyczyną choroby są inne choroby podstawowe przewodu pokarmowego. Operacje żołądka, ciąża i skurcze przewodu pokarmowego to inne ważne czynniki rozwoju.

Przeczytaj więcej na ten temat w sekcji Przyczyny zgagi

diagnoza

Diagnoza rozpoczyna się od szczegółowych pytań dotyczących objawów oraz nawyków żywieniowych i życiowych. Typowy ból za mostkiem po jedzeniu lub w pozycji leżącej już wskazuje na zgagę. Początkowo diagnozę można postawić za pomocą pierwszej próby terapii. W tym celu przyjmuje się na okres 7-14 dni tzw. Inhibitory pompy protonowej, które zmniejszają wydzielanie kwasu w żołądku. Jeśli w rezultacie objawy ulegną poprawie, diagnozuje się podrażnienie błony śluzowej związane z kwasem.

Jeśli jednak wyniki próby terapeutycznej są niejednoznaczne, dokładniejszą diagnozę można postawić za pomocą gastroskopii. Tutaj można rozpoznać podrażnienia błony śluzowej i wykonać biopsję tkanki. Ponadto pH przełyku należy mierzyć sondą przez 24 godziny. Jeśli w kilku punktach czas ten jest poniżej 4, oznacza to chorobę refluksową i nadmiar kwasu.

Gastroskopię i pomiar pH można i należy wykonywać również w przypadku długotrwałych dolegliwości, bardzo nietypowych nawyków życiowych i żywieniowych lub na życzenie pacjenta. W przypadku bardzo zaawansowanych objawów i nieprawidłowości w gastroskopii można wykonać biopsję w celu dokładniejszego zbadania błony śluzowej pod mikroskopem. Można tu zdiagnozować zmiany i wolno pojawiające się uszkodzenia tkanek oraz ocenić stopień zaawansowania choroby.

Przeczytaj więcej na ten temat pod adresem: Gastroskopia

leczenie

Leczenie uzależnione jest od nasilenia i czasu trwania dolegliwości oraz warunków życia pacjenta. Przede wszystkim zmiana nawyków żywieniowych i stylu życia w celu wyleczenia lub zapobiegania początkowym objawom, takim jak zgaga lub łagodne refluksowe zapalenie przełyku. Zmiana musi obejmować unikanie czynników ryzyka, czyli diety niskotłuszczowej oraz, jeśli to możliwe, powstrzymanie się od alkoholu i nikotyny. Ponadto w ciągu dnia należy spędzać niewiele czasu w pozycji leżącej, aw nocy można spać z podniesionym wezgłowiem, aby złagodzić objawy. Dodatkowe ćwiczenia mogą nadal stymulować mięśnie jelit i zmniejszać refluks. Zamiast kawy należy pić wodę lub kojące herbaty.

Jeśli zmiany nie pomagają w opanowaniu objawów, należy podjąć próbę leczenia inhibitorami pompy protonowej. Najbardziej znanymi przedstawicielami są „Pantoprazol" i "Omeprazol”. Zatrzymują wytwarzanie kwasu żołądkowego w komórkach błony śluzowej żołądka, a tym samym zmniejszają kwasowość przełyku. W przypadku łagodnego refluksowego zapalenia przełyku lek początkowo przyjmuje się przez 2 tygodnie. W tym czasie często można goić podrażnienia i lekkie stany zapalne. Leki z innych grup substancji czynnych, np. Tzw.Leki zobojętniające"Lub"Prokinetyka„Może zmniejszyć ilość kwasu w żołądku.

Jednak w przypadku zaawansowanego uszkodzenia lub ciężkiego zapalenia może być konieczne zastosowanie procedur chirurgicznych. Najczęstszą operacją tej choroby jest „Fundoplikacja„, Zabieg mający na celu zawężenie wejścia do żołądka i wymianę zwieracza w dolnej części przełyku.

Przeczytaj więcej na ten temat w sekcji

• Inhibitory pompy protonowej
• Wpływ inhibitorów pompy protonowej
• Skutki uboczne inhibitorów pompy protonowej

Dieta na refluksowe zapalenie przełyku

Dieta w refluksowym zapaleniu przełyku odgrywa niezwykle ważną rolę w rozwoju choroby. Niektóre pokarmy wpływają nie tylko na ilość kwasu w żołądku, ale także na siłę mięśnia zwieracza przy wejściu do żołądka, a tym samym na oba istotne kryteria rozwoju choroby.

Najniebezpieczniejsze pokarmy w rozwoju refluksowego zapalenia przełyku to kawa, nikotyna i alkohol. Szczególnie alkohol ma również negatywny wpływ na ruch i siłę mięśni górnego odcinka przewodu pokarmowego. Ponadto należy wziąć pod uwagę wszystkie produkty, które są szczególnie kwaśne lub mają wysoką zawartość energii, takie jak żywność tłusta. Słodkie napoje i lemoniady również stanowią niewyobrażalne zagrożenie w rozwoju zgagi.

Lekkie posiłki i potrawy, takie jak ziemniaki, sałatki, niskotłuszczowe ryby i mięso, woda niegazowana i produkty pełnoziarniste są szczególnie delikatne. Tych pokarmów nie należy również szybko połykać w dużych porcjach.

Bujne jedzenie przed snem również stanowi zagrożenie dla przełyku, podobnie jak brak aktywności po jedzeniu. Krótkie ćwiczenia, takie jak spacery, pomagają stymulować trawienie i zmniejszają fazę silnego wydzielania kwasu w żołądku.

Przeczytaj więcej na ten temat pod adresem: Dieta na zgagę

Objawy towarzyszące

Głównymi objawami refluksowego zapalenia przełyku są zgaga, ból za mostkiem oraz uczucie ucisku i bólu podczas połykania Objawy zależą od pory dnia i aktywności fizycznej. Ból ten często nasila się podczas leżenia, ponieważ kwas może łatwiej podnieść się do przełyku. Objawy nasilają się również po posiłkach, ponieważ odruchowo zwiększa się wydzielanie kwasu żołądkowego do trawienia. Może również wystąpić odbijanie się i krztuszenie, a także nudności i wymioty. W rezultacie może dojść do zajęcia dróg oddechowych, co objawia się przewlekłym suchym kaszlem.

Trwanie

Czas trwania refluksowego zapalenia przełyku może się znacznie różnić. Ważnym czynnikiem jest tutaj częstotliwość, z jaką pojawiają się i nawracają objawy. Częstotliwość pozwala prognozować poprzednie uszkodzenia i powodzenie terapii. Proste dolegliwości, takie jak początkowa zgaga, mogą ustąpić w ciągu kilku godzin. Często występują one tylko tymczasowo po spożyciu tłustych potraw lub w nocy.

Jeśli przełyk jest już zaogniony, objawy są prawie trwałe. Wraz z rozpoczęciem terapii lekowej objawy powinny ustąpić w ciągu kilku dni. W większości przypadków terapia trwa 2 tygodnie, aby zapewnić błonie śluzowej niezbędny czas na całkowite wygojenie. Powtarzające się lub oporne na terapię dolegliwości mogą przebiegać przewlekle. W takich przypadkach objawy często utrzymują się od miesięcy do lat.

Przeczytaj więcej na ten temat pod adresem: Czas trwania zapalenia przełyku

Etapy refluksowego zapalenia przełyku

Nadżerkowe refluksowe zapalenie przełyku stopnia 1

Wiele stanów zapalnych przełyku i dolegliwości żołądkowych związanych z kwasami przebiega bez bezpośredniego uszkodzenia błony śluzowej. Z kolei występuje nadżerkowe refluksowe zapalenie przełyku, w którym gastroskopia ujawnia stan zapalny przełyku gołym okiem.

Erozyjne refluksowe zapalenie przełyku można podzielić na cztery różne stopnie. Stopień 1 jest nadal najniższym poziomem choroby, ale błony śluzowe zostały już mikroskopijne lub już widoczne. W gastroskopii widoczne są niewielkie uszkodzenia, ale nie większe niż 5 mm. Na tym etapie terapia poprzez zmianę diety jest przydatna, ale sama w sobie nie wystarcza. Aby umożliwić całkowite wyleczenie, często trzeba stosować leki hamujące wydzielanie kwasu.

Nadżerkowe refluksowe zapalenie przełyku stopnia 2.

Po klasyfikacji erozyjnego refluksowego zapalenia przełyku następuje stopień 2, który opisuje cięższe uszkodzenie błon śluzowych. Kilka otarć, tzw.Erozje„, Których rozmiar przekracza 5 mm. Jednak większość błony śluzowej przełyku jest nadal nienaruszona, w przeciwieństwie do pozostałych 2 stopni. Stopień 2 wymaga pilnej terapii lekowej i natychmiastowej zmiany nawyków żywieniowych. W miarę postępu etapów mogą wystąpić rozległe i bardzo bolesne uszkodzenia, które niekiedy są nieodwracalne i stwarzają ryzyko dalszych chorób żołądka i przełyku.

Refluksowe zapalenie przełyku z wrzodami erozyjnymi

Kolejnym etapem uszkodzenia błon śluzowych jest nadżerkowo-wrzodziejąca postać refluksowego zapalenia przełyku Oprócz wybrzuszeń i widocznych uszkodzeń ściany przełyku, obecnie występują również zmiany przypominające wrzody. Wrzód to wrzód i uszkodzenie, które wnika głęboko we wszystkie inne warstwy ściany narządu poniżej błony śluzowej.

Uszkodzenie jest już bardzo zaawansowane i nie ogranicza się już do błony śluzowej. Objawy nasilają się wraz z owrzodzeniem. Ból może czasami być bardzo ostry podczas jedzenia. Na tym etapie refluksowego zapalenia przełyku należy zastosować natychmiastową terapię, aby zapobiec gorszym następstwom, w tym rakowi przełyku.

Przewlekłe refluksowe zapalenie przełyku

Refluksowe zapalenie przełyku ma silną tendencję do przewlekłego. Wynika to z postępującego rozluźnienia mięśnia zwieracza przy wejściu do żołądka. Pozwala to kwasowi na niekontrolowane przedostanie się do przełyku i podrażnienie i zapalenie tam wrażliwej błony śluzowej. Często pomimo terapii dochodzi do trwałego podrażnienia błon śluzowych, tak że nawet niewielkie ilości kwasu wystarczają do ponownego wywołania zapalenia. Przewlekłe refluksowe zapalenie przełyku to ogromny i niedoceniany problem w zachodnim świecie.

Nawet zgaga, która występuje dwa lub więcej razy w tygodniu, może powodować poważne uszkodzenia przełyku przez lata. Znajdujące się tutaj komórki błony śluzowej mogą się zmieniać i przekształcać przez lata podrażnienia. W wyniku tych przemian powstał tzw.Przełyk Barretta”. Stanowi to patologiczną, całkowitą indukowaną kwasem przemianę dolnego przełyku i jest ogromnym czynnikiem ryzyka rozwoju raka przełyku. Osoby, które już mają nadżerkowe refluksowe zapalenie przełyku, muszą w krótkich odstępach czasu powtarzać gastroskopię w celu wykrycia i zatrzymania postępu choroby i rozwoju komórek złośliwych we wczesnym stadium.